«مردی می گفت : خداحافظی شاید غمگین ترین شعر جهان باشد"
ما نخواندیمش اما غمگین ترین شاعران جهان هستیم!»
گفت:وقت سرمایه ی گرانیست حرامش نکن.
گفتم: بی تو حرام می شود!
شنید و اما رفت!
بی خداحافظی رفت.
بی خداحافظی بدرقه اش کردم.
حالا اما در حسرت آن وقت به هرکه می رسم خداحافظی می کنم!!!
پ.ن: این نوشته را جدی بگیرید : «خداحافظ»
آخه چرا؟؟؟؟ چرا می خوید برید؟
منظورتان خداحافظی با وبلاگ است؟
از حضورتان در این جمع خوشحال میشویم. ولی اگر تصمیمتان برگشتناپذیر است هرجا که هستید برایتان آرزوی موفقیت میکنم.
این دو نوشته را فقط می توان یک قطعه مینیمال دانست نه داستان مینیمال...
یاس خوشبو! بدون همه آدما همین جورن! یاد داستان شکلات افتادم... ممنون
قشنگ بود